ابوذیه عن لسان الزهراء س

تعنّت سکنه تندب عمّها العباس ، ترید المای واتگلّه یبو النومــــــــــــــاسیعمّی المای اریده و لازم اشرب جیت واتعنّیتک آنه ابآخر الانفــــــــــــــاسو لمّن نادته عمّی یبوالغیره طفح غیظه و زعل واشتد علی الارجــــــــاساو وصل للشط ملأ چفّه و عزم یتهنّه من المای و لاکن غیرته العبّـــــــــاسولا قبلت نفض چفّه و ملأ جوده و صعد غوجه و وسط دربه تلگّه النــــــاسو من شاف العساکر صاح و هد و صال عالعدوان و خلّه الراس اطگ ابراسو عرگلها البطل عبّاس ابن حیدر و غدت کومة لحم واحدید درع و طـــــاسو غدت تترادم الابطال من ضربات ابوفاضل لچن هم ضیعــــو المقیـــــــاسو تشوشت کلها ابد ما میزت العبّاس اطگ لو حیدر الکرار های النـــــــاسو لمنّ الله نزّلّه وحی لحسین اگلّه بس گرب وعدک یخی عبّـــــــــــــــاس + نوشته شده در جمعه پنجم اسفند ۱۴۰۱ ساعت 19:17 توسط ابوزينب الصيمري  |  بخوانید, ...ادامه مطلب